Οι παραπάνω εικόνες είναι τμήματα έργων μου ή και ολοκληρωμένες ελαιογραφίες μου Ανακάλυψα τα καβαλέτα στο διαδίκτυο, τοποθέτησα πάνω κάποιους πίνακες μου, και σκέφτηκα να κάνω μια διαδικτυακή έκθεση ζωγραφικής e-art exhibition και να σας παρουσιάσω μερικά εξ αυτών (ανακάλυψα και μια ωραία παρουσίαση των έργων σε αίθουσα 3D art gallery αλλά δυστυχώς μπλόκαρε το PC και όλη την ανάρτηση και την αφαίρεσα)
Θα χαρώ με την βόλτα σας στους καμβάδες και στα χρώματά μου και με την επώνυμη κριτική σας Αθηνά Π.Κ.
Αν μπορείς στην πλάση τούτη να περιφρονείς τα πλούτη
Κι αν οι έπαινοι των γύρω δεν σου παίρνουν το μυαλό
Αν μπορείς στην τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμία
Κι αν μπορείς και στους εχθρούς σου να σκορπίσεις το καλό
Αν μπορείς με μια να παίξεις κάθε τι που έχεις κερδίσει
Στην καταστροφή ν΄αντέξεις και να δώσεις κάποια λύση
Αν μπορείς να υποτάξεις πνεύμα, σώμα και καρδιά
Αν μπορείς όταν σε βρίζουν να μην βγάζεις τσιμουδιά
Αν μπορείς στην καταιγίδα να μην χάνεις την ελπίδα
κι αν μπορείς να συγχωρήσεις όταν σε έχουν αδικήσει
Αν μπορέσεις το όνειρό σου να μη γίνει ο όλεθρός σου
κι αν μπορέσεις να αγαπήσεις όσους σ’ έχουνε μισήσει
Αν μπορείς να είσαι ο ίδιος στη χαρά και στην οδύνη
Αν η πίστη στη ψυχή σου μπρος σε τίποτα δε σβήνει
Αν μιλώντας με τα πλήθη, τη συνείδηση δε χάνεις
Αν μπορέσεις να χωνέψεις πώς μια μέρα θα πεθάνεις
Αν ποτέ δε σε μεθύσει του θριάμβου το κρασί
Αν στα ψέματα των άλλων δεν λες ψέματα κι εσύ
Αν μπορείς να μη θυμώνεις, αλλά μήτε και να κλαις
όταν άδικα σου λένε, πως εσύ μονάχα φταις
Αν μπορείς με ηρεμία, δίχως νεύρα ή δυσφορία
και τα ίδια σου τα λόγια να τα ακούς παραλλαγμένα
Αν μπορείς κάθε λεπτό σου να ‘ναι μια δημιουργία
και ποτέ σου να μη μένεις με τα χέρια σταυρωμένα
Αν οι φίλοι κι οι εχθροί σου δε μπορούν να σε πληγώσουν
Αν οι σχέσεις με μεγάλους τα μυαλά δε σου σηκώνουν
Αν τους πάντες λογαριάζεις , μα …κανέναν χωριστά
Αν μπορέσεις να φυλάξεις και τα ξένα μυστικά
ε !!! … θα μπορέσεις να απολαύσεις όπως πρέπει τη ζωή σου
Θα ‘σαι άνθρωπος σπουδαίος
ΚΙ ΟΛΗ Η ΓΗ ΘΑ΄ ΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ !!!!
Ελεύθερη μετάφραση του διαχρονικού ποίηματος "IF"
το οποίο γράφτηκε το έτος 1895
από τον Βρετανό συγγραφέα και ποιητή
Τζόζεφ Ράντγιαρντ Κίπλινγκ (1865-1936) στον οποίο απονεμήθηκε το 1907 το Νόμπελ Λογοτεχνίας
If...
If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you;
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or, being lied about, don’t deal in lies,
Or, being hated, don’t give way to hating,
And yet don’t look too good, nor talk too wise;
If you can dream - and not make dreams your master;
If you can think - and not make thoughts your aim;
If you can meet with triumph and disaster
And treat those two imposters just the same;
If you can bear to hear the truth you’ve spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to broken,
And stoop and build ’em up with wornout tools:
If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breath a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: «Hold on!»
Κι ήρθε ένας βαρύς χειμώνας , πόρτες, παράθυρα κλειστά , θλίψη , απουσία . Η καρδιά , το μυαλό και η ψυχή πάγωσαν κι έμειναν έτσι για μεγάλο διάστημα, ώσπου θυμήθηκα . Θυμήθηκα εκείνο το ουράνιο τόξο και σκέφτηκα : είναι εκείνη ντυμένη με χρώματα , το κόκκινο που ήταν το αγαπημένο της , το γαλάζιο της θάλασσας που τόσο λάτρευε, το πράσινο που την ηρεμούσε . Και τότε ένιωσα τη ζεστασιά της να με γεμίζει και ξαφνικά ο θυμός και η οργή ημέρεψαν, το κρύο έγινε ζέστη και η ψυχή μου επιτέλους να βρήκε ένα μέρος να ακουμπήσει . Ένιωσα την μανούλα μου να ταξιδεύει και το σώμα της μετά από πολύ καιρόμπορούσε πάλι , όπως τότε που ήτανε κοριτσόπουλο , να ακολουθήσει την ψυχή της και το πνεύμα της . Ήθελε πάρα πολύ να πάει ταξίδι , αποφάσισε να το κάνει όπως και όταν εκείνη το ήθελε . Και την νιώθω όταν ταξιδεύει , άλλοτε να πετάει σαν πουλάκι με γερά και λαμπερά φτερά , άλλοτε να γίνεται ένα λουλούδι γεμάτο από άρωμα , άλλοτε να μεταμορφώνεται σε γυαλιστερό βότσαλο της παραλίας από εκείνα που ξεχωρίζεις αμέσως και σκύβεις να τα πιάσεις. Κάποιες φορές στο ταξίδι της μου γνέφει χαμογελαστά και τότε γυρνάω και βλέπω ένα σπουργίτι , ένα τριαντάφυλλο , ένα βότσαλο και της χαμογελάω και εγώ . Χαρισματικός άνθρωπος η μητέρα μου. Μας έμαθε την μαγεία της προσφοράς χωρίς αντάλλαγμα , να παλεύουμε για το δίκαιο κόντρα στο άδικο , να χαιρόμαστε με τα καθημερινά απλά πράγματα , να συγχωρούμε, να τολμάμε , να μαθαίνουμε , να αγαπάμε … Δεν έχω παρά να προσπαθήσω για όλα όσα εκείνη θα ήθελε .
Τελειώνω μ΄ έναν από τους πολύτιμους , γεμάτους σοφία θησαυρούς που μας χάρισε γραμμένο σ ένα φύλλο ημερολογίου : « Αγάπη , καλοσύνη , απλότητα είναι τα καλύτερα στοιχεία για τον άνθρωπο , αν αυτά δώσεις, αυτά θα πάρεις »
… Μόλις "ένοιωσα" τη μυρωδιά της γαρδένιας που άνθισε στο μπαλκόνι μου …
Γεωργία
22 Μαΐου 2010 1:09 μ.μ.
Λόγια καρδιάς από την αδελφή μου την Γωγώ (το σχόλιό της στην προηγούμενη ανάρτησή που ήταν αφιερωμένη στην γλυκιά μανούλα μας) Πράγματι την μέρα εκείνη έβρεχε κι εμφανίστηκε ένα ουράνιο τόξο , που ίδιο δεν ξανά ΄χω δει !! Πολύχρωμη γέφυρα ν΄ανέβει , γλυκός χαιρετισμός, ελπιδοφόρο σημάδι από κείνη, έτσι νομίζω ....
"είμαι ... όσα έχω διαβάσει, γνωρίσει, δει, ακούσει, συναντήσει" (έγραψε ο ΜΠΟΡΧΕΣ)
... και δημιουργήσει (συμπλήρωσα εγώ).
Ασχολούμαι με την ζωγραφική και την εικονογράφηση παραμυθιών, μ΄αρέσει το διάβασμα, η φωτογραφία και η καλή μουσική, μα πάνω απ΄όλα είμαι μαμά και σύζυγος και λατρεύω την οικογένειά μου !!
