Όταν τα σχόλια έχουν ξεχωριστό χρώμα ...
Όταν οι φωτογραφίες αγγίζουν τα εσώψυχα ...
Όταν λόγια και εικόνες δένουν αρμονικά ...
που ποτέ δε με άφηναν αδιάφορο.
αλήθεια όλα έχουν κάτι να μας πουν..
από κάποιο σπίτι που το έχουν εγκαταλειψει
και έχουν μείνει αυτές οι πόρτες
και τα παράθυρα, λέω...
Όνειρα που έμειναν εξω ή πέρασαν το κατώφλι.
κλειδωμένες ξεκλείδωτες
και ένα μυστήριο
μια ολάκερη παλιά ιστορία
πίσω από κάθε πόρτα παλιά!
και πόσο δίκιο έχεις γι αυτές
τις μικρές ιστορίες των μικρών πραγμάτων...
...μυστηριακές τις βρίσκω..
μακρινή...
που δεν θα επιστρέψει ποτέ...
και μας μαθαίνουν το εφήμερο
και του δικού μας κόσμου.
η κάθε νοικοκυρά
διάλεξε αυτη τη κλειδαριά ,
το σύρτη για το σπίτι της;
για τη ζωή που κύλησε και έφυγε.
Είδαν τα μάτια τους πολλά
κρυφούς κλείδωσαν πόθους
Γέλια και νανουρίσματα,
θρήνους για τους ανθρώπους
Όχι μόνο μια αλλά πολλές ιστορίες ...
Για χέρια ροζιασμένα ιδρωμένα
που μόλις γυρνάγαν απ' τη δουλειά ...
Για χέρια που με λαχτάρα άγγιζαν το μανταλί ν΄ανοίξουν για να ιδούνε πρόσωπα αγαπημένα μετά από μια μακροχρόνια απουσία στα ξένα ...
Χέρια που τράβαγαν την πόρτα δυνατά
για να φύγουν μακριά ίσως δίχως γυρισμό. Τώρα σκουριάζουνε πάνω σε σάπιες πόρτες αναδεύοντας γλυκόπικρες αναμνήσεις.
είναι πραγματικά μαγικό!
που δεν τα βλέπεις κάθε μέρα..
βλέπεις πολλά..
και κάνεις συνειρμούς..
Ταξιδεύεις στα περασμένα ...
σαν αυτά ,
αφημένα στο χρόνο να τους δειχνει
την ισχύ του , μου φαίνεται ...
πως μου λένε : "κι εμεις κάποτε είμασταν καινούργια ,
κι εμάς όταν μας εβαλαν εκεί
μας καμάρωναν
και τωρα που ΄γεράσαμε΄
δεν μας κοιτάζει κανείς ..."
με το περασμα του χρονου
αλλα που δεν επαψαν να εκτιμωνται
απο καποιους ανθρωπους
με καλαισθητο ματι
και ευαισθητη καρδια.
Σας ευχαριστώ όλους για τα υπέροχα σχόλια σας !!!!