ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ....

ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ....

Αν μπορείς στην πλάση τούτη να περιφρονείς τα πλούτη

Κι αν οι έπαινοι των γύρω δεν σου παίρνουν το μυαλό

Αν μπορείς στην τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμία

Κι αν μπορείς και στους εχθρούς σου να σκορπίσεις το καλό

Αν μπορείς με μια να παίξεις κάθε τι που έχεις κερδίσει

Στην καταστροφή ν΄αντέξεις και να δώσεις κάποια λύση

Αν μπορείς να υποτάξεις πνεύμα, σώμα και καρδιά

Αν μπορείς όταν σε βρίζουν να μην βγάζεις τσιμουδιά

Αν μπορείς στην καταιγίδα να μην χάνεις την ελπίδα

κι αν μπορείς να συγχωρήσεις όταν σε έχουν αδικήσει

Αν μπορέσεις το όνειρό σου να μη γίνει ο όλεθρός σου

κι αν μπορέσεις να αγαπήσεις όσους σ’ έχουνε μισήσει

Αν μπορείς να είσαι ο ίδιος στη χαρά και στην οδύνη

Αν η πίστη στη ψυχή σου μπρος σε τίποτα δε σβήνει

Αν μιλώντας με τα πλήθη, τη συνείδηση δε χάνεις

Αν μπορέσεις να χωνέψεις πώς μια μέρα θα πεθάνεις

Αν ποτέ δε σε μεθύσει του θριάμβου το κρασί

Αν στα ψέματα των άλλων δεν λες ψέματα κι εσύ

Αν μπορείς να μη θυμώνεις, αλλά μήτε και να κλαις

όταν άδικα σου λένε, πως εσύ μονάχα φταις

Αν μπορείς με ηρεμία, δίχως νεύρα ή δυσφορία

και τα ίδια σου τα λόγια να τα ακούς παραλλαγμένα

Αν μπορείς κάθε λεπτό σου να ‘ναι μια δημιουργία

και ποτέ σου να μη μένεις με τα χέρια σταυρωμένα

Αν οι φίλοι κι οι εχθροί σου δε μπορούν να σε πληγώσουν

Αν οι σχέσεις με μεγάλους τα μυαλά δε σου σηκώνουν

Αν τους πάντες λογαριάζεις , μα …κανέναν χωριστά

Αν μπορέσεις να φυλάξεις και τα ξένα μυστικά

ε !!! … θα μπορέσεις να απολαύσεις όπως πρέπει τη ζωή σου

Θα ‘σαι άνθρωπος σπουδαίος

ΚΙ ΟΛΗ Η ΓΗ ΘΑ΄ ΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ !!!!

Ελεύθερη μετάφραση του διαχρονικού ποίηματος "IF"

το οποίο γράφτηκε το έτος 1895

από τον Βρετανό συγγραφέα και ποιητή

Τζόζεφ Ράντγιαρντ Κίπλινγκ (1865-1936)
στον οποίο απονεμήθηκε το 1907 το Νόμπελ Λογοτεχνίας

If...

If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you;
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or, being lied about, don’t deal in lies,
Or, being hated, don’t give way to hating,
And yet don’t look too good, nor talk too wise;

If you can dream - and not make dreams your master;
If you can think - and not make thoughts your aim;
If you can meet with triumph and disaster
And treat those two imposters just the same;
If you can bear to hear the truth you’ve spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to broken,
And stoop and build ’em up with wornout tools:

If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breath a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: «Hold on!»

If you can talk with crowds and keep your virtue,

Or walk with kings - nor lose the common touch;

If neither foes nor loving friends can hurt you;

If all men count with you, but none too much;

If you can fill the unforgiving minute

With sixty seconds’ worth of distance run,

Yours is the Earth and everything that’s in it,

And - which is more - you’ll be a Man my son!