TO "AΡΧΟΝΤΙΚΟ"

Παράθυρα που τρίζανε με μάσκουλα σπασμένα
μια πόρτα που δεν σφάλιζε κι έμπαζε από παντού.

Με μια ταράτσα που σταζε στο πρώτο πρωτοβρόχι
κι όμως το καλυβάκι μου το χα περί πολλού.

Ένα κρεβάτι ημίδιπλο με μπρούτζινα χερούλια
σ΄ένα δωμάτιο σκοτεινό με μούχλα και δροσιά.

Ένα σαλόνι τρίμετρο με σάπια τα σανίδια.
Πέντε καρέκλες ψάθινες, τραπέζι από οξιά.

Πορτοπαράθυρα ανοιχτά να μπαίνει ο αγέρας,
το άρωμα της θάλασσας, η αύρα, η δροσιά.

Φεγγίτης να φεγγοβολά στο φως της κάθε μέρας,
με θέα το μεγαλίμανο και μια φραγκοκλησιά.

Μια κουζινούλα τόση δα. Δυό λάμπες πετρελαίου.
Μια γκαζιερούλα πρόχειρη, καζάνια μαυρισμένα.

Κούπες φτιαγμένες με πυλό και τσίγκινο κανάτι.
Έξι φλυτζάνια του καφέ, τα τέσσερα σπασμένα.

Στον ξεφτισμένο καναπέ μια κλασσική κιθάρα ,
γλυκιά πρωταγωνίστρια στις βραδινές καντάδες.

Καντάδες που ξενύχταγαν γέροντες και παιδιά

κι ήτανε φίλτρο ερωτικό για νιές και για κυράδες.

Η αυλή μικρή, στενόμακρη με ένα κιούπι φάτσα,
νερό για να μαζεύουμε απ΄τη μικρή ταράτσα.

Πιό πλάι ο απόπατος. Μια σκάφη για μπανιέρα.
Και μια αυτοσχέδια μεταλλική ντουζιέρα.

Ετούτο δω τ΄αρχοντικό φτωχό μου καλυβάκι,

θυμάμαι κι ονειρεύομαι τα χρόνια τα καλά.

Τα χρόνια που πιστεύαμε ότι μας λείπανε όλα.

Πως τίποτα δεν είχαμε. Κι ας είχαμε πολλά !!!!!!

Don. Matheous

To υπέροχο ποίημα είναι του καλού μας φίλου Ματθαίου ,
που περιγράφει το πατρικό του σπίτι ,
το καλυβάκι-αρχοντικό του στην όμορφη Σύρο.
Εγώ το έντυσα με δικές μου φωτογραφίες από το νησί μου, την εξίσου όμορφη Σάμο.

"Σου το χαρίζω με όλη μου την καρδιά , με την πεποίθηση ότι θα μου το προσέξεις , όπως εσύ ξέρεις " μου έγραψε !!

Ελπίζω κι εύχομαι να ανταποκρίθηκα στις προσδοκίες σου
και στο χαρίζω επίσης με όλη μου την καρδιά !!