25/5/09

TO "AΡΧΟΝΤΙΚΟ"


Παράθυρα που τρίζανε με μάσκουλα σπασμένα
μια πόρτα που δεν σφάλιζε κι έμπαζε από παντού.


Με μια ταράτσα που σταζε στο πρώτο πρωτοβρόχι
κι όμως το καλυβάκι μου το χα περί πολλού.


Ένα κρεβάτι ημίδιπλο με μπρούτζινα χερούλια
σ΄ένα δωμάτιο σκοτεινό με μούχλα και δροσιά.


Ένα σαλόνι τρίμετρο με σάπια τα σανίδια.
Πέντε καρέκλες ψάθινες, τραπέζι από οξιά.


Πορτοπαράθυρα ανοιχτά να μπαίνει ο αγέρας,
το άρωμα της θάλασσας, η αύρα, η δροσιά.


Φεγγίτης να φεγγοβολά στο φως της κάθε μέρας,
με θέα το μεγαλίμανο και μια φραγκοκλησιά.


Μια κουζινούλα τόση δα. Δυό λάμπες πετρελαίου.
Μια γκαζιερούλα πρόχειρη, καζάνια μαυρισμένα.


Κούπες φτιαγμένες με πυλό και τσίγκινο κανάτι.
Έξι φλυτζάνια του καφέ, τα τέσσερα σπασμένα.


Στον ξεφτισμένο καναπέ μια κλασσική κιθάρα ,
γλυκιά πρωταγωνίστρια στις βραδινές καντάδες.


Καντάδες που ξενύχταγαν γέροντες και παιδιά


κι ήτανε φίλτρο ερωτικό για νιές και για κυράδες.


Η αυλή μικρή, στενόμακρη με ένα κιούπι φάτσα,
νερό για να μαζεύουμε απ΄τη μικρή ταράτσα.


Πιό πλάι ο απόπατος. Μια σκάφη για μπανιέρα.
Και μια αυτοσχέδια μεταλλική ντουζιέρα.


Ετούτο δω τ΄αρχοντικό φτωχό μου καλυβάκι,


θυμάμαι κι ονειρεύομαι τα χρόνια τα καλά.


Τα χρόνια που πιστεύαμε ότι μας λείπανε όλα.


Πως τίποτα δεν είχαμε. Κι ας είχαμε πολλά !!!!!!

Don. Matheous



To υπέροχο ποίημα είναι του καλού μας φίλου Ματθαίου ,
που περιγράφει το πατρικό του σπίτι ,
το καλυβάκι-αρχοντικό του στην όμορφη Σύρο.
Εγώ το έντυσα με δικές μου φωτογραφίες από το νησί μου, την εξίσου όμορφη Σάμο.

"Σου το χαρίζω με όλη μου την καρδιά , με την πεποίθηση ότι θα μου το προσέξεις , όπως εσύ ξέρεις " μου έγραψε !!

Ελπίζω κι εύχομαι να ανταποκρίθηκα στις προσδοκίες σου
και στο χαρίζω επίσης με όλη μου την καρδιά !!







28 σχόλια:

Mariela είπε...

Ίσως από τα ωραιότερα ποστ που έχω δει εδώ, γιατί μου θύμεσε απίστευτα το σπίτι που μεγάλωσα στην Καβάλα.
Ευχαριστώ το φίλο σου Ματθαίο για την περιγραφή κι εσένα για τις εικόνες που μου χάρισαν μια τόσο μελαγχολική αλλά πανέμορφη νοσταλγία!

Giorgos Varvakis είπε...

Μας μάγεψες Αθηνά μου με τις εικόνες σου και τα λόγια του φίλου μας Don. Matheous!
Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα
Φιλιά

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Αθηνά μας, απλά υπέροχο!!Για όλα τα χρόνια που νομίζαμε ότι μας λείπανε όλα κι ας ειχαμε πολλά..Να είσαι καλά, σ΄ευχαριστούμε..

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ο ένας θησαυρός συμπληρώνει τον άλλον, γιατί και των δυο σας οι δουλειές είναι πολύτιμα δημιουργήματα.
Συγκινήθηκα ιδιαίτερα γιατί μου θύμισε το σπίτι της γιαγιας μου στο Ναύπλιο, για το οποίο πολύ πόνεσα όταν κατεδάφισαν

"Γκρεμίζουνε το σπίτι που γεννήθηκα
που ήταν ζεστό σα μάνας αγκαλιά.
Εργάτες σκονισμένοι το πληγώνουνε
χτυπώντας το αδιάφοροι.

Του βάλανε σα μάτια τα παράθυρα
που άφηναν εξω τη νυχτιά
και καλωσόριζαν τη μέρα.

Διώξανε της μητέρας τη σκιά,
που στη βεραντα την ψηλή,
σαν περιστέρια μας καμάρωνε.

Χαλάσανε τις κάμαρες
που ήταν σε κάθε τους γωνιά
σωροί τα γέλια και τα δάκρυά μας,
Ρίξαν την πόρτα την πελώρια
που καλοδέχονταν και ξένους και δικούς.

΄Ολα συντρίμμια,
τα γκρεμίζουνε τριγύρω μου
κι' εγώ σκυφτή μεσ' τη ποδιά,
μαζεύω με στοργή τις αναμνήσεις"...

Καλή σου εβδομάδα,

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Margo είπε...

Πολύ νοσταλγικό στο σύνολό του, για όσα όμορφα πέρασαν και έμειναν ολοζώντανα στο μυαλό μας..
Νομίζω δε θα μπορούσε να γίνει καλύτερα.. μπράβο και στους δυο σας!
Καλή βδομάδα:)

eirini είπε...

Υπέροχο! Το έντυσες όπως ακριβώς του άξιζε... με φωτογραφίες μιας άλλης εποχής που δυστυχώς χάθηκε ανεπιστρεπτί. Μου θύμισες το προσφυγικό σπίτι της αγαπημένης μου θείας που δεν είναι πια στην ζωή, με το απόπατο έξω από το σπίτι, το μπρούτζινο κρεββάτι και την πάντα ξεκλείδωτη ξύλινη πόρτα! Τα παρτέρια έξω μοσχοβολούσαν και η χαρακτηριστική μυρωδιά μέσα στο σπίτι είναι κάτι αγαπημένο για μένα που δεν θα ξεχάσω ποτέ! Μια υπέροχη, υπέροχη ανάρτηση!

Φιλιά πολλά πολλά!!!

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Να πω τώρα εγώ πως λιγώθηκα από την περιγραφή του φίλου σου Ματθαίου, κι οι φωτογραφίες σου σαν παλιό σινεμά...

Γιατί Αθηνούλα δεν το κάνετε ένα μικρό βιντεάκι, είναι πανέμορφο!

IZA είπε...

`Ενα υπέροχο νοσταλγικό ταξίδι μας χάρισες με τις υπέροχες φωτογραφίες σου που έδεσαν τόσο όμορφα με το κείμενο του φίλου σου. Συμφωνώ με την κοπέλα με το καναρινί φόρεμα ότι θα άξιζε να γίνει και βίντεο. Την καληνύχτα μου στην αγαπημένη μας Σάμο, τη σπουδαία πηγή έμπνευσής μας.

Benikos place είπε...

Καλή ήταν η Δρέσδη αλλά τις αναμνήσεις των παιδικων μας χρόνων τις ξυπνησε η ανάρτηση σου Αθηνά.
Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ.

Dee Dee είπε...

Πανεμορφο το ποιημα του φιλου σου. Με μια απλη περιγραφη αγαπης μας θυμισε ποσα εχουμε και δεν τα εκτιμαμε!

Και οι φωτογραφιες υπεροχες, ντυμενες νοσταλγια!

Καλο απογευματακι!!!

xxx

Artanis είπε...

καταπληκτικό ποστ...Τις λάτρεψα όλες τις φωτό, και το ποίημα του φίλου σου υπέροχο...
καλημέρα και φιλιά...

Δημιουργία είπε...

Απο τις πιο ωραιες συνυπαρξεις εικονας και λογου.Και τα δυο καταπληκτικα.

Alkmini είπε...

AΘηνουλα
με γυρισες στα παιδικα μου χρονια, στο χωριο που ζουσε η γιαγια μου και πηγαινα οταν ημουν μικρη.
Η πατινα του χρονου στις φωτογραφιες σου πολυ καλη!!!
Ο Ματθαιος Εγραψε!!!! Και εσυ ζωγραφισες!!
Σ ευχαριστω και παλι.
φιλια πολλα.

Aristodimos είπε...

Μου εφερες στο νου μια εγγραφή που ειχα κάνει προ καιρού...

Τα παλιά τα σπίτια τα κλεισμένα
πάντα κρύβουν κάτι και για σένα,
πράγματα γνωστά
πράγματα πιστά
πράγματα κρυφά, λησμονημένα


Αρης

Mateous είπε...

Αθηνούλα μου. Νισάφι πια.
Σε παρακάλεσα (όπως λες στην περιγραφή σου) να μου το προσέξεις. Για μια ακόμη φορά παραβίασες την παράκληση μου.
Σου ζήτησα ταπεινά να μου το προσέξεις. Δεν σου ζήτησα μα μου το αναδείξεις!!! Σου έδωσα ένα κομμάτι πανί και εσύ το έκανες βραδινή τουαλέτα. Και το χειρότερο είναι ότι τη φόρεσαν και οι εκλεκτοί επισκέπτες σου πιστεύοντας στην αξία του υφάσματος.
Επειδή μπήκα στα βιογραφικά όλων των φίλων που υμνούν το δίδυμο και επειδή διαπίστωσα ότι πρόκειται για πολύ αξιόλογα άτομα, αρνούμαι να τα κοροϊδέψω.
«Τσιτάκι» φίλοι το ύφασμα που το πήρε η Αθηνούλα μου και το ανέδειξε»
Όταν τραγουδούσα στις ΜΠΟΥΑΤ της Πλάκας, πάντα έλεγα ότι είμαι μετριότατος γιατί είχα ακούσματα από ΡΕΙ ΤΣΑΡΣ, ΦΡΑΝΚ ΣΙΝΑΝΤΡΑ, ΣΑΡΛ ΑΖΝΑΒΟΥΡ, ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ, ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ και τόσους άλλους.
Όταν έγραφα, μιλούσα για τα σκουπίδια μου και τα έκρυβα, αφού ο Βάρναλης, ο Σκαρίμπας, ο Χριστοδούλου, ο Γκάτσος, ο Ρίτσος, ο Σουρής και πολλοί άλλοι θησαυροί των γραμμάτων δεν μου επέτρεπαν διαβάζοντάς τους να γίνω ιερόσυλος.
Τρεις οι μεγάλες χαρές της ζωής μου. Ο ερχομός των τριών μου παιδιών, τα δυο γλυκά εγγονάκια μου και τώρα στα 60 μου, τα γλυκά λόγια της παρέας σου τόσο για την «ΑΓΑΠΗ» όσο και για το «ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΜΟΥ»

Ευχαριστώ τόσο εσένα όσο και την παρέα σου για τη γλύκα που μου προσφέρατε στα στερνά μου.

Πολύ αγάπη
Don. Mateous ή αλλιώς Mateous ο γρίνιας.
Mail: don.mateous@yahoo.gr

IZA είπε...

Θα μου επιτρέψεις Αθηνά ένα σχόλιο που απευθύνεται στο φίλο σου, γιατί διαβάζοντας τα λόγια του κατάλαβα το "ποιόν" του ανθρώπου.
Φίλε Mateus αυτό που έγραψες είναικαταπληκτικό γιατί είναι αληθινό και μοναδικό. Τις ίδιες σκέψεις με σένα, έκανα όταν ζωγράφιζα. Τι να ζωγραφίσω εγώ, όταν γύρω υπάρχουν τόσο σπουδαίοι ζωγράφοι. Γιατί να βγάλω σε κοινή θέα τις δημιουργίες μου, όταν στο internet συναντάς απίστευτους καλλιτέχνες. `Εχω καταλήξει στο εξής:`Οσο μικρό κι ασήμαντο φαντάζει στα μάτια μας κάτι, αξίζει γιατί είναι ΑΛΗΘΙΝΟ κι όσοι έχουν τα μάτια της ψυχής τους ανοιχτά, το αντιλαμβάνονται αυτό και το εκτιμούν γιατί πάει κι ακουμπάει και γλυκαίνει και τη δική τους ψυχή. Αυτά είχα να σου πω, συνέχισε να εκφράζεσαι και δε θα χάσεις.

LIA είπε...

Αθηνά μου, από τις πιο ωραίες αναρτήσεις που έχω διαβάσει. Με γύρισες πολλά χρόνια πίσω, όταν πήγαινα στο χωριό, που ζούσε ο παππούς και η γιαγιά και ήμουν πολύ ετυχισμένη. Οι άνθρωποι τότε δεν είχαν ευκολίες αλλά είχαν αξίες και ομορφιές.
Τώρα οι ανέσεις και οι ευκολίες έκαναν τον άνθρωπό μηχανή, και τώρα οι μηχανές καιτα σίδερα κάνουν τον άνθρωπο κουμάντο, γι'αυτό και πολλές φορές οι καρδιές των ανθρώπων έγιναν σιδερένιες, και δεν μπορούν να βρουν τη γαλήνη, την ομορφιά και την ευτυχία, που ένιωθαν οι άνθρωποι που ζούσαν δίπλα σε όσα μας δείχνουν οι υπέροχες φωτογραφίες σου και σε όσα μας λένε τα σοφά λόγια του φίλου σου.

Σου στέλνω φιλιά

Ερατώ είπε...

Πολύ ωραίο ποστ. Το ποίημα και οι φωτογραφίες μας θυμίζουν εικόνες που κοντεύουν να χαθούν για πάντα από τα μάτια μας αλλά όχι και από την ψυχή μας.

Γραφεας Πεζικου είπε...

"ΤΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ"
Ομολογώ πάντως ότι έχετε έναν
τρόπο μοναδικό να μας ταξιδεύετε
στο "παρελθόν"!Θερμά Συγχαρητήρια
από λάτρη εκτός των άλλων Σας και
των φωτογραφιών του"Αρχοντικού"..
Καλό Μήνα-Καλό Καλοκαίρι........
Και σε άλλα με ΥΓΕΙΑ!!!

Aθηνά Π.Κ. είπε...

@ MARIELA
@ GVARVAKI
@ CARPE DIEM
@ ΦΥΡΔΗΝ ΜΙΓΔΗΝ
@ ΜARGO
@ EIRINI
@ ΚΑΝΑΡΙΝΕΝΙΑ
@ ΙΖΑ
@ MONOΠΑΤΙ
@ DEEDEE
@ ARTANIS
@ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
@ ΑΛΙΚΑΚΙ
@ ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΕ
@ LIA
@ EΡΑΤΩ
@ ΑΠΟΜΑΧΕ
σας ευχαριστώ όλους για την επίσκεψη και τα καλά σας λόγια !!
Τα εύσημα ανήκουν στον Συριανό φίλο μου Ματθαίο Δοναδίκη (Don. Matheous) και το εξαιρετικό ποιήμα του !!!!
Εγώ απλώς εικονοποιώντας το με την ματιά μου ,
το συνόδεψα, βάζοντας λίγη από την δική μου ευαισθησία !!
Να σαστε όλοι καλά ,
χαίρομαι που κατάφερε να αγγίξει ευαίσθητες χορδές σας !!!!

Aθηνά Π.Κ. είπε...

@ ΜΑΤΘΑΙΕ Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!!!

Από τότε που πρωτοδιάβασα το ποιήμα σου, μου άρεσε πάρα πολύ,
με κέρδισε και εκδήλωσα αμέσως την επιθυμία μου να το εικονοποιήσω και να το αναρτήσω !!
Έχει την δική του αυθεντική ποιητική αξία , είναι καλό το ύφασμα, δεν το ανέδειξα εγώ, εγώ απλώς ταπεινά το συνόδεψα !!
Αν καταφέρνω και σου δίνω τόση χαρά και γλύκα, να ξερες πόση χαρά παίρνω από την χαρά σου !!
Η απάντηση της Ίζας (χωρίς να σε γνωρίζει) με κάλυψε , έχει απόλυτο δίκιο
"Οσο μικρό κι ασήμαντο φαντάζει στα μάτια μας κάτι, αξίζει γιατί είναι ΑΛΗΘΙΝΟ κι όσοι έχουν τα μάτια της ψυχής τους ανοιχτά, το αντιλαμβάνονται αυτό και το εκτιμούν γιατί πάει κι ακουμπάει και γλυκαίνει και τη δική τους ψυχή"
Ματθαίε κατάφερες να ακουμπήσεις και να γλυκάνεις και την δική μου ψυχή και πολλών φίλων μου-μας !!!!

annafrank είπε...

Τόσο ομορφο ποστ απίστευτα καλό.Μπράβο σου..Με γύρησες κάτι χρόνια πίσω..πολύ νοσταλγικά ,ειδικα για τους γονείς μου...Μια μαγεία η ανάρτηση των φωτωγραφιών σου.Καλή σου νύχτα..Μ εκανες και δάκρυσα ..μού θύμησες την γιαγιά μου και τον παπούλη μου που τον αγαπούσα ιδιαίτερα.Να εισαι καλά..

Ανώνυμος είπε...

Athina?
thn theia thn EUANTHIA pou ebales sthn anarthsh thn ebales gia ton Antwnh?

Benikos

Side21 είπε...

Νοσταλγία ...
Μια λοξή ματιά,
σ' αυτά που πέρασαν κι άφησαν
σημάδια πίσω τους ανεξάλειπτα ...
Κι εσείς τις ντύσατε τις αναμνήσεις
με τους στίχους και τις φωτογραφίες σε φόντο πλουμιστό που ζωντανεύει
τα συναισθήματα και τα χρώματα ...
Καλό μήνα εύχομαι ...
και καλό καλοκαίρι ...

issallos είπε...

μπορει να το δανειστηκες.....αλλα το εκανες και δικο σου!!!
κοντεψα να γινω ρευστος βλεπωντας τουτες τις εικονες κοντεψα να γινω θαλλασσα διαβαζοντας ετουτες τις
λεξεις !!!!

Ευγε Αθηνα μου ευγε ψυχη μου !!!
Και ευγε και στον Don Matheous
τον τοσο ταπεινο αυτον ανθρωπο που μαγευει την ψυχη με λιγες αραδες

ευχαριστω που μας το χαρισατε !!!!

issallos είπε...

Αθηνα μου...με αγγιξε τοσο που γυρισα την Πυλη μου κατα δω.... και δειχνω και σ'αλλους το ονειρο !!!!
Ελπιζω να μην στεναχωρεσω τον ποιητη με λιγη παραπανω δημοσιοτητα.......τα σεβη μου και στους δυο σας !!!
Εισαστε Υπεροχοι !!!!!!

issallos είπε...

Αθηνα μου εγω ειμαι παλι....
Ισως ηταν θελημα του ποιητη ισως και τυχαιο...η Πυλη εστρεψε κατα δω.....και μετα ειχα κολληματα με τον IE....θα προσπαθησω καποια στιγμη ξανα....και ισως τα καταφερω

Καλημερα!!!!

IZA είπε...

AΘΗΝΑ πέρνα μια βόλτα από to blog μου να δεις την απάντησή μου στην απορία σου. Καληνύχτα.